در محضر کشیش
جناب کشیش میخواهم اعترافی کنم در مورد آینده. به دلایلی که طبعا شما و روح القدس در جریانید، این روزها فشار همه چیز از همه ور روی روان من بیش ازاندازه شده. نتیجتا برای اجتناب از کُلپس روانی، میخواهم در یک زمینه اخلاقیات را برای مدت کوتاه و معینی(یک ماه) کنار بگذارم. زمانی جهت تجدید قوا برای پایبندی مجدد به همان اخلاقیات در ادامه زندگی. جناب کشیش از پدر بزرگوارمان پنهان نیست از شما چه پنهان امکانات لاشی گری جنسی برای من فراهم بوده همیشه. و البته همیشه من به دقت تحت لوای پلیس وجدان پایبندی خود را در این چند ساله خدمت شما بزرگواران اثبات کرده ام. اما یک فرجه یک ماهه میخواهم برای پشت پا زدن به همه چیز و شیوه عیاشانه پیشه کردن به سبک دن ژوان های خالباز. طوری میشود چیزی که ملت سالیان سال میکنند و در کمال سرخوشی از مواهبش برخوردار میشوند را من یک ماه برای خود حلال اعلام کنم؟ به نظر خودم صیانت از نفس و بسط آن به روان و احتراز از نِروِس بِرِک داون، اقتضا میکند که این فرجه کوتاه را برای خودم فراهم کنم. البته از آنجایی که یک ماهه است بعید است ضربه خاص و جدی ای به دیگران بزنم. بعد هم برفرض که ضربه کوچکی هم زدم. این به ضربات سختی که این چندساله بر خودم روا داشتم دَر. به جایی بر نمی خورد که. به مانند کاجی که وزن کاج دیگر را روی شانه هایش تحمل میکند، بگذار چند روزی لَش ام را ول کنم روی دیگران؛ اینهمه من بار دیگران را کشیدم؛ یک ماه هم دیگران بکشند.
من الله توفیق