شیداییه
همآغوشیش سودایم را جنون کرد: صدایش حین معاشقه حتی نازک تر از وقت های دیگر بود؛ برخلاف تغییرات مرسوم بقیه که تازه هنگام سکس که گاهِ از خودبیخودی است، آن روی خشدار و خشن صدایشان رو میشد. وجهی از نمود صوتی انسانی شان که طی بلوغ متمادی ناخودآگاه جنسی شان برای زنانه تر انگاشته شدن [و به تبع آن یحتمل خوشآیند مردان]، ملوس و نازک تر از واقعیت هنجره شان تربیتش کرده بود؛ آن صدای لوس مصنوعی "زنانه" که همیشه مشمئزم میکند...
ادامه دارد...