اینکه پاهای زشتی داشته باشی یه بحثه؛ اینکه نفهمی که زشتن و وقت و بی وقت اکسپوزشون کنی یه بحث دیگه. من به همون شدت که به پاقشنگها(که به زعم من خیلی معدود اند) جذب میشم، به سمت اینایی که پاهاشون زشته ولی میدونن و همیشه با جورابی چیزی نمیذارن اکسپوز شه و تو ذوق بزنه، هم جذب میشم(سکس در حالی که طرف جوراب پاشه هم حال خودش رو داره). اما اونایی که پازشت اند و اصلا این مساله رو لحاظ نمیکنن برام ترنآف کامل اند.
پ.ن. اهمیت زیاد پا(تو این پست کلا منظور از پا همون فوت انگلیسیاس یعنی مچ به پایین) تو ذهن من بیشتر از اینکه فتیشیستی باشه بر مبنای اینه که پاهای خودم همیشه به نظر خودم زشت اومده و یه جورایی عقدهاش رو دارم
خیلی خوب مینویسی وژدانا...
در ضمن در صورت زشتی هم من گفتم که اگه خودش به این امر آگاه باشه و بلد باشی چیکار کنه که تو ذوق نزنه نه تنها منفی نیست که مثبتم می شه. فقط وقتی مطلقا بده که طرف ندونه و حی اکسپوزشم کنه