یکی از دردهای مطلقا مردانه که اتفاقا زنان به خاطر دچار بودن مردا به این تراژدی غمناک تحقیرشون هم می کنن(توضیح در پ.ن.) اینه: رفتارهای دول لزوما با ذهن منطبق نیست. یعنی اصلا اینطوری نیست که لزوما برای کسی که خیلی دوسش داری(منظور دوستی غیر جنسی نیست) بتونی راست هم کنی؛ حتی اگه از نوازش و هم آغوشی باهاش بیشترین لذت رو ببری و بالعکس: یعنی ممکنه برای یکی دولِت بلند شه که بسیار هم آدم حال بهم زنی باشه و اصلا دوسش نداشته باشی.
پ.ن. زنان با این برچسب که «شما صرفا سوراخ براتون مهمه» این تراژدی دردناک زندگی بسیاری از مردها رو مورد شماتت قرار داده و بار تراژیک داستان رو سنگین تر از پیش می کنن. در حالی که همونطور که گفتم برعکسش هم صادقه: یعنی کاملا احتمالش هست برای سوراخی که صاحبش رو خیلی دوست داری(و به هر حال بر اساس این طرز تفکر سوراخ محسوب می شه)، ارکت نشی
پ.ن. 2 این حتی شاید خیلی ماتریالیستی صرفا به خاطر نوع مکانیزم توالی و ارتباط تحریک و سکس باشه که زنان اغلب اگه در مورد کسی این شرط لازم برقرار باشه که حس بدی نداشته باشن نسبت بهش، بعد چند بار دخول خود بخود تحریک می شن اما این درباره مردا اصلا صادق نیست چون ابتداعا باید دولی سفت شده باشه که دخول انجام بشه و بر تحریک بیافزاید.
پ.ن. 3 بارها شده برای کسی که خیلی دوستش داشتم راست نکردم و در همون حین یادم اومده برای چه عوضیهایی در طول عمرم راست کردم و نتیجتا از شرم خفه شده و پیش خودم زمین و زمان رو فحش کش کردم
پ.ن. 4 حرف من سر احتمالاته و الا بدیهیه در بسیاری از کیس ها هم آدم برای کسی که دوستش داره ارکت هم می شه یا نسبت به کسی که ازش بدش می آد ترن آف کامل جنسیه