همیجوری یه هو ذهنم رفت سمت فک کردن به وجه تسمیه نام های ابوجهل و ابولهب(شخصیت های محبوب من در صدر اسلام). به نظر بدیهی می رسه ابوجهل پسری به نام جهل نداشته و این ترکیب استعاره است از ریشه جهل دونستن طرف. اگه این مساله درباره اسم ابولهب هم مصداق داشته باشه، طبعا می شه به این فکر کرد که لهب استعاره از چیه؟ در جواب این سوال بعدی کمی تدبّر این به مغزم رسید که یحتمل ااول به اون بابا ابولهوولعب می گفتن و بعدا به دلیل کون گشادی مرسوم در تغییر و تحولات زبانی تبدیل شده به ابولهب... و خلاصه این کشف ارادت من رو به ایشون بیش از پیش کرد.
ابوالهب هم لقبیه که تو قرآن به عموی محمد داده شده. و مجدد استفاده کننده هاش فقط محمد و پیروانش بودن.
This Was Great...