انگار توی زندانهای قرون وسطایی ج.ا. بندگان ماتریالیسم دیالکتیک رو نه تنها با دول(ظبعا دول در وضعیت نعوذ بالله) بلکه حتی بیشتر از اون با باتوم مورد تجاوز قرار دادن. بطور کلی تجاوز دو جنبه شکنجه رو توامان داره: جسمی و روانی. به نظر من در قیاس، تجاوز با دول از نظر روانی طبق کلیشه های مردسالارانه می تونه تحقیرکننده تر باشه. اما از اونجایی که در امتداد نفی مردسالاری شخصا برتری روانی خورد کننده ای که متجاوز روی مورد تجاوز قرار گرفته حس می کنه رو به رسمیت نمی شناسم، یحتمل این مساله می تونه برای یکی مثل من از بعد روانیِ تجاوز با خود دول خیلی کم کنه. می مونه بعد جسمیش که با توجه به سایز باتوم کلفت تر و در مقایسه عملا بسیار نامیزونه. با توجه به توضیحات فوق من اگه بین ایندو مجبور به انتخاب باشم، دول رو ترجیح می دم... تو چطور؟ اما یه مساله کلی دیگه... داشتم با خودم قضیه رو بالا پایین می کردم این به ذهنم رسید که شاید زن بودن تو وضعیتی که به هردو جنس تجاوز می شه بهتر باشه... با وجود تفاوت مدل شکنجه روانی، به نظر من میزانش یکیه. اما اگه زن باشی شاید بتونی به ترشحات لیزکننده واژنت یه امیدکی داشته باشی؛ شاید که از میزان درد و صدمه ای که بت می خوره کم کنه. تازه حد نهایی الاستیسیته ی واژن از مقعد بیشتره(از واژن نهایتا یه بچه در می آید اما از مقعد...) و احتمال اینکه صدمه بازگشت ناپذیری به بافت واژن بخوره کمتره... نظر تو چیه؟
در تجاوز وحشیانه به زن ، احتمال پارگی دیواره واژن و مقعد وجود دارد، در حالی که مرد نهایتا برای روده اش مشکل ایجاد میشود. اصولا زنها چون سوراخ هایشان بیشتر است در این زمینه آسیب پذیرترند!
ناشناس اول عزیز. مقعد که مقعده! یه هو مال مردا روده نیست و مال زنا مقعد! اما ناشناس دوم عزیز وقتی واژن هست احتمال اینکه طرف راه سخت مقعد رو بر خودش هموار کنه به هر حال تا حد قابل توجهی کمتر می شه
البته هنگام تجاوز از ترشحات لیز کننده خبری نیست!!!!میزان استرس و ناراحتی به حدیه که ترشحی در کار نیست!!ترشح به خاطر تحریک شدنه!!که در این مورد تحریکی نیست!
اما ناشناس دوم عزیز وقتی واژن هست احتمال اینکه طرف راه سخت مقعد رو بر خودش هموار کنه به هر حال تا حد قابل توجهی کمتر می شه