می شه شلوغیهای اخیر در امتداد شور انتخاباتی رو اینجوری دید که جامعه کارنوالی شده و به روح پرفتوح آقامون باختین درود فرستاد. اما کارنوالی که سه سوت جمع می شه و می ره پی کارش، اونم در چنان مدت زمان کوتاهی که انگار نه انگار فضای شهر همونیه که به تصرف آنتی سرکوبگری در اومده بوده، به نظر من بیشتر نقش همون سوپاپ اطمینان خودمون رو داره. در واقع بجای اینکه جامعه کارنوالیزه شه(بسط برابری و آنارشی حاکم بر کارناوالها به جامعه)، این کارنواله که سوسیالیزه می شه(سوسیالیزه به تعبیر دورکیمی اون یعنی کارنوال برای بقای ساختار اجتماعی کارکرد پیدا می کنه)