حالم گرفته شد ناجور... واقعا
واقعه ی دردناکیه... به من بود همه ی کوه کمرهایی که طالبان توش اَن رو با بمب اتمی غبار می کردم بره هوا... گور پدر نسبیت گرایی فرهنگی: جای این نهایتا هموساپینس های ارکتوس ها تو قفسه؛ بریم تماشاشون کنیم پوست تخمه بشکنیم پوستش رو بریزیم زیر پاشون... تازه تو قفسشون ماده هم نباشه. دور هم بشینن کون هم بذارن و حسرت بخورن جاکشای ناموس پرست.
پ ن: تقابل تجمع اعتراض آمیز زنای افغانستان در مقابل تصویب قانون تبعیض آمیز و تجمع مردان ناموس پرست تصویر بسیار جالبی بود... آرامشی مدنی در مقابل تعداد زیادی مرد که تو چشم من فردیتشان در هیولایی، ذوب شده بودند؛ دیوی مردسالاری نام که در فریادها و مشت های گره شده ی آنها تنوره می کشید