اولین حمله بهت با عبارت "بی انصاف" شروع می شه. می ری تو خودت؛ شاید راست می گه. البته به نظر من اگه بی انصافی در تصمیمات مربوط به حوزه خصوصی ات و روابط شخصیت باشه و به حقوق کس دیگه ای تجاوز نکنی جزو خط قرمزها نیست... اما به هر حال این حرف یاد نقطه ضعفت مبنی بر سیاه و سفید دیدن زندگی می اندازدت؛ می دونی هیچوقت نباید قاضی بشی... اما حمله دوم: "خودبین". یه کم شک می کنی و با دیدن حمله سوم یعنی "بی اخلاق" کل ماجرا برات بطور کلی حل می شه و می تونی با وجدانی راحت به زندگیت ادامه بدی.
نمی دونم چرا آدمها وقتی توهین های روشنفکرانه رو یاد می گیرین در کنارش این رو یاد نمی گیرن که همه توهین های روشنفکرانه یه پکیج نیست که وقتی می خوای از این تریپا استفاده کنی، همشون رو با هم بکار ببری! نمی شه که یکی سر یه ماجرا در آن واحد شامل همه این موارد(که معناشون گاها زمین تا آسمون با هم فرق می کنه) بشه. باید به کانتکس توجه کنی و اونی که به طرف می چسبه رو انتخاب کنی. یا حداقل اگه انتخاب دقیق بین گزینه ها مشکل بود، باز یکی رو شانسی انتخاب کردن بهتر از مسلسل وار ردیف کردنشونه؛ چون اینجوری لااقل طرف به شک می افته که شاید حق با توست. خلاصه که در غیر این صورت دستت پیش طرف مقابل رو می شه؛ یعنی می فهمه تریپ فقط خالی کردن خشمه و خوب به نتیجه ای که می خوای یعنی آزار دادنش که هدف اصلی تخلیه خشمه نمی رسی.
خدای کس شر گوهای سانتی مانتال ایرانی