کنکور داری؟ تنها مشکلت وقته؟ یه دعای خیر: امیدوارم وارد یه ماجرا شی! تو این شرایط مدت زمان بین دو بار دیدنش قشنگ برات کش می آد و در نتیجه تو یه روز رو یه هفته و یه هفته رو یه ماه می بینی. البته قبول دارم که در عمل همه این زمان تنها می تونه خرج فک کردن به کسی بشه که عامل زاییده شدنش از هیچ شده و لاغیر؛ مثل ژتون شهر بازی که فقط می تونی تو همون شهر بازی خرجش کنی. اما به هر حال حس کند شدن زمان بهت روحیه می ده و با این خیال که "حالا که یه روز قدّه یه هفته است، سه ماه می شه دو سال... پس حالا حالا ها وقت هست" کلی شارژ می شی!
پ ن: طبعا منظورم این نیست که از طرف استفاده ابزاری کنی؛ چون اگه واقعا برات جذاب نباشه که اصولا نمی شه اسمش رو گذاشت ماجرا! منظورم اینه که امیدوارم بطور کاملا اتفاقی تو این دوره خاص برات ماجرا پیش بیاد.
ميم