"دوست داشتم کسی جایی منتظرم باشد" از آنا گاوالدا رو حتما بخون. معرکه است. بیشتر از نصف داستانهاش از زبان مرداست. اما جالب اینجاست مردایی که مرد نیستن. کمتر دیده بودم زنی با وجود فضای سرکوبی که تمرکز ذهن رو به حق روی سرکوبگری مردانه متمرکز می کنه، این ظرافت های آنیمای مردا رو ببینه. نوشتار کاملا زنانه است با این وجود یکی مثل من رو از بدنم شرمنده نمی کنه. حس کردم که من هم می تونم علی رقم و به همراه دولم بپرم روی این جریان سیال و سبک(منظورم کم وزنه نه چیپ!) کلمات زنانه و سواری لذت بخشی داشته باشم. من که عاشق آنا گاوالدا شدم بدجور...
ليلا
اسم كتاب رو درست بنويس قربان اون شكلت برم. رفتم كتابو بگيرم يارو كتابفروشه سر همين فعل بود و باشد... كلي با من لاس زده
:)
يادم باشه به اين اسمهايي كه ميگي اعتماد نكنم خودم درستشون رو دربيام آقا جووووون
ليلا