اینجا دیگه بدرد نمی خوره... اکثر حرفهام به دلیل اینکه اونهایی که می خوننش می شناسمن، شامل سانسور می شه... تا یه زمانی می شد یه کاریش کرد. وقتی فقط 10% پست ها شامل این مساله می شد و 90% مشکلی نداشت، می تونستم با صرف انرژی ذهنی کمی موضوع رو بپیچونم و هم حرفم رو بطور عام برسونم، هم طرف نفهمه منظورم چیه. اما الان نسبت برعکس شده یعنی باید روی شیوه انعکاس متفاوت 90% پستام فک کنم و فقط 10% شون خام خام اینجا قابل انتشارن. و متاسفانه فک کردن روی شیوه انعکاس متفاوت این همه پست به شدت انرژی گیره. خلاصه در مجموع احساس می کنم این بلاگ دیگه کارکرد قبلیش رو که زدن حرفم بدون واسطه بود از دست داده و با انرژی زیادی که نوشتن هر پست ازم می گیره(برای قایم موشک بازی) تبدیل به ضد خودش شده. فک کنم به زودی یه بلاگ ناشناس دیگه رو شروع می کنم وطبعا اینجا آدرسش رو نمی دم. البته اون هم شاید بعد مدتی به همین سرنوشت دچار بشه که خُب گویا به قول کرت ونه گات کبیر"سویت گوز(sweet goes)". البته منظورم این نیست که اینجا بسته است و این حرفا... فقط احتمالا دیگه یه وبلاگ پر پست عجق وجق نخواهد بود و شاید هفته ای ماهی یه پست نرمال تر از متوسط فعلی ازش در بیاد.
.
مینویسی. حتما
لیلا
منم قبلا دقیقا دچار این مسئله شدم.و در نهایت همین که میگی تا حد زیادی خودم رو مجبورم سانسور کنم.ولی خودم کردم که لعنت بر خودم باد!!! همون اول که شروع کردم به نوشتن به خیلی ها آدرس وبلاگم رو دادم!! که بعدا فهمیدم بهتر بود که به کسی نمیگفتم.و الان هم مینویسم ولی نه تمام اون چیزی رو میخوام بنویسم.البته خیلی چیزا رم مینویسم.ولی به نظرم اگر واقعا چیزی داری بنویسی که نخوای آشناها بخونن همون کاری که گفتی بکن.یه وبلاگ دیگه به طور ناشناس افتتاح کن!