وقتی به عنوان یه سوسیالیست با یکی که مایه دار تر از خودته وارد بحث می شی، همه اش باید با این انگ مقابله کنی که "موضعت به خاطر عقده های شخصیه". وقتی هم که با یه کم پول تر از خودت وارد بحث می شی، باید با این انگ طرف شی که مرفه بی دردی و در اونها بطور خاص و پرولتاریا بطور عام رو نمی فهمی. مثلا اگه طرف بنز سوار شه فک می کنه عقده این رو دارم که جای اینی که سوار می شم، بنز سوار شم. یکی هم که ماشین نداشته باشه می گه که اگه واقعا سوسیالیست بودی می رفتی می فروختمش و در کنار پرولتاریا پیاده گز می کردی. خلاصه که اوضاع خیلی باحاله. انگار که تو حتما باید ایدئولوژیت با لایف استایلت کاملا بخونه و الا خود ایدئولوژیه کشکه! در حالی که در نهایت من آدم ضعیفیم و نتونستم کاملا مطابق ایدئولوژیم رفتار کنم(طبعا زورم رو می زنم)؛ این چه ربطی به درستی و غلطی حرفا و خود ایدئولوژی داره؟