فوت فِتیش نیستم. اما پا نقش عجیبی تو اروتیسم ذهنیم داره. تا وقتی که توجهم به پاهای کسی جلب نشده یا عمدا در مقابل این مساله مقاومت می کنم، عضوی بی اهمیته. اما تا حالا با پایی تو زندگیم روبرو شم که یه چیزیش برام تِرن آف نباشه... اصلا یکی از تاکتیکهای ذهنیم برای انداختن یه نفر از چشمم به هر دلیل اینه که به پاهاش فک کنم و تا حالا نشده این تاکتیک جواب نده! البته پاها یکی از ابزارهای ذهنیم واسه جلق زدن هستن؛ اما فقط تا وقتی که زیاد نرم تو بحرشون. نکته عجیب دیگه اینجا است که پاهای خودم با وجود اینکه به هیچ وجه خوب نیستن، تنهای پاهایی اَن که تاثیر منفی تو ذهنیت جنسیم نسبت به خودم ندارن. حتی با وجود اینکه سالهاست به دلیل اینکه خُب پاهای خودم اَن، توشون دقیق شدم...