من حرف این طرفدارای ایدئولوژی زناشویی رو نمی فهمم. از یه طرف می گن عشق جدای سکسه و حتی زمانی که میل جنسی بین دو طرف نیست، اگه واقعا همدیگه رو دوست داشته باشن، می تونن به پای هم بشینن. از طرف دیگه وقتی خیانته اتفاق افتاد، پیرهن عثومن رو بالا می گیرن که هیهات تو ساحت مقدس عشق زناشویی رو لکه دار کردی! ای بابا... مگه قرار نبود اینها به هم ربطی نداشته باشن؟!