دو تا خصوصیت پسندیده اخلاقی هست که اقلب دچار تضاد می شن: ثبات اخلاقی و صراحت... اگه تو بخوای صادق و صریح باشی به دلیل اینکه ذهن خود بخود همیشه دچار تلاطمه، مجبوری مواضع متنوعی بگیری. حالتی که به عدم ثبات یا حتی بدتر بوقلمون صفتی هم می تونه تعبیر شه. من که به دلیل علاقه ام به صراحت پیه پذیرش تلون مزاج دیگرون رو به تنم مالیدم و شخص صریح در هر لحظه اما متغیر در بازه های زمانی مختلف رو شخصا بیشتر می پسندم. البته منظورم طبعا این نیست که هر نوع تلون مزاجی لزوما شامل صراحت هم می شه. اما در اکثر قریب به اتفاق موارد کسی که کاملا صریحه با توجه به ناخودآگله متغیر بودن ذهن، به نظر بی ثبات خواهد رسید.