با یکی از دوستان رفته بودیم واسه تولد دوستش کادو بخریم. لوگوهایی که به شدت در صنعت دود و مود تو بورس ان شامل دو تا لگو می شدن: پِلِی بوی و چه گوارا... نمی دونم این همنشینی غریب رو چه جوری تحلیل کنم. این ترکیب بی معنی معنی دار... جنبه بی معنی اش که واضح و بدیهیه اما جنبه با معنی دارش: انگار سرمایه داری در زمینه جنگ نشانه شناسی خیلی گردن کلفت تر از ماست. قبلا خیلی به این جنبه(مبارزه در حیطه نشانه شناسی) از مبارزه فردی امیدوارم بودم. اما با دیدن این صحنه تا حد زیادی ناامید شدم... در واقع سرمایه داری تو رو بین دو تا چیز مجبور به انتخاب می کنه: یا وارد شدن به بازی تبدیل لوگوی چه گوارا به ضد خودش یعنی حیطه بازار و سود یا ترد لوگوی چه گوارا و ناخودآگاه زدگی از تصویری که یه زمانی روح انقلابی داشت و در نتیجه اخته شدن اش. هردوسر برای تو باخت و برای سرمایه داری برد. خلاصه که یاسی به سبک دوستان مکتب فرانکفورت ذهنم رو تسخیر کرده.