تنها مشکلی که من با پلی گامی دارم اعلام مساله است. یعنی آیای وقتی با یکی دیگه خوابیدی باید بگی با نه؟ این جزو وظایفته یا اختیاریه؟ در اینکه کار پسندیده ای است روشن کردن طرف مقابل نسبت به شرایط که بحثی نیست. مشکل اینه که وقتی یه حرکتی ار رویکردی پسندیده تبدیل شد به وظیفه شد، طرف براش این حق ایجاد می شه که بپرسه. از طرفی یه جورایی به طرف حق می دم تصویر درستی از شرایطی که توشه داشته باشه. اما از طرف دیگه حق زورکی خودم نمی دونم که طرفم بهم بگه. یعنی بطور کلی هیچ حرفی به نظر من گفتنش وظیفه پارتنر من نیست که شامل ابنجور مسائل هم می شه. اگه طرف این تیپی باشه که سوال کنه احتمالا ضربه محکمی می خوره به رابطه که خب می خوره دیگه. شاید اگه اصل صداقت بطور کلی رو رعایت کنی خود بخود از یه سوال" امروز چیکاره ای" و جواب صادقانه "با فلانی قرار سکس دارم"خودبخود این مساله حل می شه. حالا یه چند روزی دیرتر ولی بجاش رها از حالت غیر سکسی موظف به جوابگویی. اما خب فرض کن از شانست همچین سوالهایی نکنه. تا چه مدت صب می کنی؟ یه ماه؟ یه سال؟ به علاوه از اون طرف من واقعا از اینکه همه حرکاتم تحت نظر و آماده تفسیرباشه حالم به هم می خوره. مگه اینکه پیشاپیش این قرار رو بذارین که به هم بگین تا این بساطا پیش نیان که خب باز مساله وظیفه و حق سوال کردن پیش می آد. شاید راه حلش این باشه که فقط یه بار اول رابطه با هم حرفش رو بزنین با این شرط که دیگه صحبتی در این باره نکنین که البته در نهایت در این صورت هم بار غیر سکسی وظیفه رو دوشت بالاخره تا حدی سنگینی خواهد کرد... در نهایت همه این حرفارو زدم که متوجه شی این مساله تو ذهنم مثل همین حرفها در هم و برهم و محوه و تنها معضل من تو روابط بر اساس پلی گامیه.