وای که من چقدر با این پست همدلی دارم. بابا خسته شدم از بس همه به محض اینکه می فهمن من اعتقادی به قاعده بودن مونوگامی ندارم و طبعا وضعیت طبیعی پلی گامی اونیه که بر اساسش زندگی می کنم، فک می کنن من یه لولوی بی احساس بکن در رویی ام که بویی از عشق و عاشقی نبردم. بابا اینکه تو معتقدی به پلی گامی هیچ ربطی به میزان عمق عشق و علاقه ای که می تونی به یه نفر داشته باشی نداره... مساله اصلا سر این نیست که شخص مدعی پلی گامی چیکار می کنه چیکار نمی کنه. مساله اصلی اینه که ارتباط معنی داری بین مقدار کشش به طرف یه نفر و نخوابیدن با کس دیگه نمی بینه. بله می شه قرارداد کرد که رابطه ما شامل حالت مونوگامیه. البته نه بالعکس چون حالت طبیعی پلی گامیه؛ همونجور که همه موجودات روی زمین زندگی می کنن. مونوگامی یه محصول اجتماعی برخاسته از سالها تمدن که حالا چه بد چه خوب اگه می خوای بر اساسش رابطه داشته باشی باید قیدش کنی. به نظر شخص من مونوگامی در نهایت نشوندهنده شدت علاقه نیست و تنها حاصل حس مالکیت و ترس از دست دادن و اینجور چیزاست که من نفیشون نمی کنم ولی به هر حال با عشق و علاقه فرق اساسی دارن . البته این سلیقه شخصیه منه و فرای اون با اینکه دیگران این قرار رو می ذارن یا نمی ذارن یا حتی ممکنه در شرایطی خودمم بذارم ندارم.آخه بدبختی اینجاست که با این حرفها در نهایت چیزی هم عوض نمی شه. بازم رابطه وقتی که باید به گا بره، می ره حتی شده با خیانت. فردی که قرارداد مونوگامی گذاشته با فرض اخلاق مدار بودن اگه بخواد با کس دیگه ای بخوابه اول با قبلی قطع می کنه و زرت می ره با اونیکی می خوابه. فرد پلی گاموس ممکنه یه جایی با یه بابایی بخوابه و اگه اخلاق مدار باشه می آد به طرفش می گه که اینطور شده؛ موضعش درباره دوست داشتن طرف و میزان علاقه اش به ادامه رابطه فعلیش رو هم مشخص می کنه و انتخاب رو می ذاره به عهده طرف مقابل. فک نکنم فرق چندانی باشه. نهایتا 24 ساعت پس و پیش شدن جدایی تازه فرد پلی گتاموس جای طرف مقابل تصمیم نگرفته که موضع اخلاقی تریه و در نهایت انتخاب رو گذاشته به عهده خود طرف. البته در شرایطی که خودش مستقلا تصمیم به ترک نگرفته باشه که خوب طبعا این اط حقوق حقه هر آدمی زادیه. اگرم فرد مورد نظر بی اخلاق باشه که دیگه چه فرقی می کنه؟ مساله اصلی ای که مونوگامی میستیک می خواد از زیر پاسخگویی بهش در بره اینه که انسان در زمینه جنسی به هیچ وجه موجود پیش بینی پذیری نیست و اصولا جذاب شدن به نفر یه اتفاق مستقل از همه شرایط دیگه شه؛ از جمله پارتنر داشتن. برتری اخلاقی پلی گامی اینه که لااقل دروغی توش نیست. واسه همین جدا از خودم من به فرد پلی گاموس بیشتر اعتماد می کنم. تنها ایراد این پست قسمت آخرش بود که می گفت همه چی به حد و مرزها بستگی داره. به نظر من همه چی به همه چی بستگی داره و هیچ ملاک مشخص پیشینی برای یه رابطه نیست. یه رابطه می تونه با مرزهای مشخص باشه مزخرف باشه. یا بی مرز باشه و عالی باشه یا برعکس هردو گزاره. تنها عامل تعیین کننده نه برای مونوگامی یا پلی گامی بودن یه رابطه بلکه برای عمیقا لذت بخش بودنش، میزان جذابیت دو طرف برای همه حالا در هر شرایطیه. طنز روزگار اینجا است که آدمی مثل من به دلایل دیگه ای(تنها ملاک رفتار آدم اخلاق نیست که. توان و انرژی هست سلیقه هست و...) در نهایت عملا هیچ خیانتی (با تعریف دیگران از خیانت که طبعا قبولش ندارم) تا الان تو زندگی اش نکرده و این همه انواع طعنه و بد اخلاقی و اَه اَه و پیف پیف پشتشه و خیلی ها که مدعی عشق های عمیق و جاودانه ان عملا عدم صداقت، خودخواهی و در نهایت خیانت به تعریف خودشون موج می زنه تو زندگیاشون...