جدا از دارن آرانفسکی و لارس فن تریه، برادر برتولوچی هم از اون کارگرداناییه که اسمش به عنوان کارگردان برام کافیه تا فیلمش رو ببینم(طبعا در هر سه مورد رویکردم بر اساس استقرا است). یه نکته ای تو فیلمهای این استاد بزرگوار توجه ام رو جلب کرده. نمی دونم نذر داره چیه که هرجور شده باید دول آویزون رو شده یه بار محض خالی نبودن عریضه هم شده تو یه صحنه ی بی ربط نشون بده. هرچند اقلب بیش از یه بار هم نشونش می ده. البته آلت زنم هست تو فیلماش اما کمتر. خلاصه به دلیل دلبستگی شدید به این استاد ارجمند امیدوارم نذرش به حق پنج تن آل عبا برآورده شده باشه.
پ ن: این حرکتش از دید فمینیستی مثبته؛ چراکه تابوی نشون دادن آلت مردانه که خیلی بیشتر از آلت زنانه است رو هدف قرار می ده؛ تابویی که ریشه در فقط آلت دانستن آلت رجولیت و هیچ انگاشتن آلت زنانه داره.
پ ن2: سکس همراه با ازاله بکارت اکثرا همراه با نشون دادن آثار خون هم از تیکه های اقلب یافتنی در فیلمای برتولوچیه. البته نه به شدت مورد دول پلاسیده...