دوبوار می گه خیلی از دختر درباره شب جریان زفاف این تصور رو پیدا کردن یا می کنن که سوراخ شدن یا قراره بشن. که حالا دو تا برخورد منطقی در ادامه این سوراخ شدن(از نظر ذهن خودشون) پیش می آد: تنفر یا عشق مازوخیستیک نسبت به فرد سوراخ کننده. حالا ریشش چیه رو کار ندارم. من یکی که حاضر نیستم تن به فعل و انفعالی بدم که طرف فک کنه سوراخش کردم یا حتی بدتر نسبت بهم دچار یه مدل عشق عجق وجق(مازوخیستیک) بشه. همینجوریشم حالم خرابه. واسه همین اگه قبلا کمی به بی تفاوت(یعنی فرقی نمی کنه طرف باکره باشه و خیالیش نباشه یا نباشه) می زدم از وقتی این رو فهمیدم رسما برای رابطه شخصیم نمی خوام طرفم باکره باشه. می دونم احتماله ولی احتمال بزرگیه که تو ناخودآگاه طرفم هست و خودش شاید اصلا متوجهش نباشه؛ به علاوه احتمال وحشتناکیه.