یه روش بهتر برای تکامل:
موجودات دو جنسی باشن. یعنی هر موجد واحد هم دسته و اسپرم داشته باشه؛ هم تخمک و رحم. اما لذت سکس به شدت نامتقارن باشه. یعنی یا اونی که اسپرم می گیره بیشتر لذت ببره یا اونی که اسپرم می ده(اینش زیاد فرق نمی کنه). به علاوه نقش ژنهای اونی که لذت بیشتری می بره در خصوصیات جنین تشکیل شده بیشتر باشه؛ مثلا 2/3 به 1/3 به ترتیب سهم صاحب لذت بیشتر و صاحب لذت کمتر باشه. در این صورت تکامل و ممیزی ژنها بسیار سریعتر و بهتر انجام می شه. چراکه به هر حال قویتره یا حتی اونی که ذهن قویتری داره می تونه طرف مقابل را مجاب کنه که خودش نقش لذت برنده بیشتر را بگیره و اون نقش کمتر لذت برنده...
این در واقع رد این ایده است که عدم تعادل از لحاظ سوبژکتیویته بین دو جنس از ملزومات طبیعت برای تنازع بقا است؛ چراکه با این پیش فرض نمونه بالا برای طبیعت روش مناسبتری می بود.