من فک می کنم شرایط تبعیض جنسی باعث شده خیلی از اوقات نگاه زنان فمینست هم دچار اعوجاج بشه. مثلا در مساله آرایش کردن که اکثر دختران فمینیست با اون مشکل دارن؛ حالا چه اغلیتی که آرایش نمی کنن چه اکثریتی که با اکراه آرایش می کنن. سوال من اینه که از کجا معلوم درستش این نباشه که پسرا هم آرایش کنند و این اونها باشن که ذهنشون مشکل داره؟ شاید جواب بدن که خوب آرایش طبیعی نیست ولی من مثل همیشه این نوع استدلال رو دام می دونم؛ چراکه خیلی از فاکتورهای انسانی فعلی ما طبیعی نیستن(مثل لباس پوشیدن یا حتی عشق که در پست های پیشین هم بهشون اشاره کردم). یا مثالی برعکس. زنان فمینیست پیشنهاد دادن یه مرد در خیابان یا حتی اشاره به زیباییشان توسط یه مرد غریبه را در ردیف آزارهای جنسی طبقه بندی کرده و آنرا از صفات زشت مردها و نمودهای تبعیض می دونن که راه حلش تنبیه مردها و از بین رفتن اینجور مسائله. باز هم یه سوال: از کجا معلوم که اینگونه توجه به جنس مخالف درست تر نباشه؟ و برقراری برابری بدین صورت منطقی باشه که زنان هم به راحتی در صورت مطلوب بودن مردی به او پیشنهاد کرده یا حتی در خیابان به صورتش چشمک بزنن یا حتی به زیباییش اشاره زبانی کنن؟...
اینکه انسان آزاده چه زن چه مرد
زن ها هم اکثرا از آرایش کردن لذت می برن
حالا اگه کسی این وسط دوست نداشت آرایش کنه نمی کنه مسئله خاصی نیست
مرد هم تبعا بخواد باید آزاد باشه آرایش کنه که اصولا این علاقه توش نیست
رفتارای ماست که اشتباهه مثلا با یه زنی که اهل آرایش نیست انقدر ناخودآگاه بد برخورد میشه که اعتماد به نفسش میاد پایین ...
کاش این نهضت فمنیست این فرهنگو نهادینه می کرد که کسی نباید به این کارا کار داشته باشه نه اینکه کلا از یخ و بن باهاش مخالف باشه