دلم نمی آد ریشمامو بزنم. هر وقت می رم طرف ریش تراش صدایی "هوچوچوچوچ" اش در حالی بازی با ریشام تو گوشم می پیچه و منصرف می شم. نوازشهایش بر عکس اکثر آدما سریع بود و این شامل حرکت تند دایره وار انگشتای باریکش لای ریشای من هم می شد.
پ ن: فک کنم "هوچوچوچوچ" اینروزا بم تر می شد چون ریشام بلندترن و هر بار تاب دادنشون بیشتر طول می کشه.