یکی از فامیلهای نزدیک من در 17 سالگی خودکشی کرد. شاید من مجموعا 30-40 کلمه با این پسر حرف زده بودم چراکه همیشه روش حساب یه بچه رو می کردم. اما حالا بسیار حسرت می خورم که نمی دونم تو مغزش چی می گذشت. خلاصه اگه یه نوجوون کم حرف تو خانواده تون دارین بد نیست یه تلاشی برای برقراری ارتباط باهاش انجام بدین.
پ ن: روش خودکشی اش جالب بود. طوری بود که راه برگشت نذاشت و تا آخرین لحظه هم پشیمونی نشون نداد. به دلیل بدآموزی اینجا از توضیح درباره روشش خودداری می کنم