در زمان به هم خوردن یه رابطه، ذهن متوصل به سیستمی دفاعی می شه بدین شکل که: شروع به خراب کردن همه خاطرات خوش و لذتهای مشترک با توجه به وارد کردن برداشتی متفاوت از گذشته. به نظر من ارزشمنترین چیزی که می تواند از رابطه درون خودت نگه داری، همونی است که به قیمت تسلی آنی خراب می کنی. در نهایت تو می مونی و گذشته جنسی ای که با نگاه کردن با آن حس پوچی دردناکی به تو دست می ده. اینروزا دارم سعی می کنم این ویرانگر کورو کنترل کنم.
پ ن: منظورم از زندگی جنسی کل رابطه با جنس مخالفه نه فقط سکس.
راستی تو کجائی، وبلاگ منو نمی خونی؟ (گمونم همین کامنتم نخونی)
نمی دونم تونستم منظورم رو برسونم یا نه اما ممنون از حضورت و نظرت.روزگار به کام