دیده شده دوستان چپ مایل به چوله معمولا بررسی جداگانه فمینیسم رو کفر می دونن و طبق روش انقلابیشون رفع همه مشکلات رو منوط به حل مشکلات طبقاتی می دونن. من اینجا یه روایت عینی که برای خودم پیش اومده را برای اثبات حرف دوستان نقل می کنم:
آبدارچی ای در شرکت ما مشغول به کار بود. از مدتی پیش از تعطیلات عید به دلایلی ایشون مرخصی گرفت و رفت. در زمان غیبت خانم منشی شرکت وظایف شروع کرد به انجام وظایف ایشون که این مساله به رگ فمینیستی ما برخورد که "چرا باید به دلیل کلیشه زن بودن بطور خود بخود این وظیفه داوطلبانه افتاده باشه گردن یه نفر؟"... خلاصه من به کمک ایشون شتافتم. البته به این هم بسنده نکردم و با خوردن سر یکی دیگه از همکارا ایشون رو هم کشیدم تو کار و ما سه نفری به بهترین نحو ممکن از پس کارای آبدارچی بر اومدیم... مرخصی جناب آبدارچی تموم شد اما مدیر ما که دید ماها مفت و مجانی و به خوبی از پس وظایف ایشون بر اومدیم، آبدارچی بدبختو با چند سر عائله جواب کرد و مارو گذاشت در عذاب وجدان(شایدم عذاب وجدان رو گذاشت در ما)؛ اما چه حاصل که دیگه پشیمانی ثمری نداره... و این بود عاقبت بی توجهی به جنگ طبقاتی.