من با ازدواج مخالفم( البته این تجویز رو برای خودم و طبعا آدمایی که مثل خودمم می کنم و کلی نمی گم... شاید برای خیلی از آدما ازدواجو لازم هم بدونم.) البته اینجا نمی خوام به دلایل مخالفتم بپردازم و اینو می ذارم واسه فرصتی مناسب. اما اگر فرض کنم که باید ازدواچ کنم مناسب ترین کِیس به نظر خودم یک بیوه 27-28 ساله است( شوهرش مرده باشه) که ترجیحا یه دختر 1-2 ساله هم داشته باشه. و اما دلایل من:
دلیل من برای انتخاب بیوه بجای دختر باکره:
- احراز از مساله بکارت و حفظ برابری جنسی. چرا که در صورت بکارت و انزال این مساله توسط مرد، مسئولیتی به گردن مرد لااقل از دید طرف مقابل می افته که زن حتی در صورتی که سکس با اون اولین سکس مرد باشه(که در منطق من اگر بکارت ارزش تعریف داشته باشه، انزال بکارت مرده)، احساس مسئولیت مشابهی نداره. به علاوه من با اون تعریف منطقی، خودم پسر باکره ای نیستم پس ترجیح می دم با شرایط مساوی ازدواج کنم تا منّتی(حداقل در ذهن خودم) گردنم نباشه. تازه از این تصور که ممکنه تنها برای گرفتن این امتیاز، طرف مقابلم دست به دوخت و دوز زده باشه و در این صورت همیشه منو یک مغبون فرض کنه، متنفرم.
پس چرا یه دختر غیر باکره را ایده آل نمی دونم؟
- من این مورد را باز به دختر باکره ترجیح می دم اما مشکلم اینجاست که در این حالت به خاطر عرف دختر احساس می کنه من گذشت کردم و این منّتو همیشه به گردنش دارم. نمی خوام با زنی زندگی کنم که یه خاطر عدم اعتماد به نفس و ضعف نتونه حرفشو بهم بزنه یا در بهترین حالت بدلیل نداشتن حس برابری با من، از لذت علاقه بر پایه تساوی یک عمر بی بهره شم.
اما چرا بچه؟
من خودم شخصا دوس ندارم بچه ای از خودم داشته باشم چرا که در هر حال یک ریسکی است که عواقب آن تنها به خودم بر نمی گرده و واقعا جوابی برای این سوال بچه ام -اگر در شرایط سخت قرار بگبره- ندارم که "تو به چه حقی از طرف من ریسک کردی؟"... اما این دلیل نمی شه از لذت پرورش یه انسان و کمک کردن به ساختن ذهنی آگاه از دید خودم، گریزان باشم... لذت اینکه یه کودک تمامی جواباشو در تو جستجو کنه...
و چرا دختر؟
شاید به خاطر مرد بودن از ذهنیت غلط زنا زیاد اذیت شدم و نمی تونم احساس نکنم که یک زن کامل و فهمیده خیلی کمیابتر و با ارزشتر از یه مرد کامله... و شاید صرفا به خاطر علاقه بیشتر به دختر بچه....
پ ن: به هر حال همه مواردی که گفتم توشون استثنا هم هست اما من بر اساس احتمالات بیشتر صحبت کردم و با انتخاب این کِیس احساس می کنم احتمالات آزار دنده خیلی کمتر می شه...
پ ن 2: والا آبجی منظور من اینه که یه آدم تا حدی مطابق با اون چیزی که خودم حال می کنم پرورش بدم که احتمالا موجود کس مغزی(به قول شما خارجیا همون asshole) از آب در می آد. ولی دلیل نمی شه شبیه بقیه کس مغزا بشه... اون مدل کس مغزی می شه که من بیشتر خوشم می آد. و البته یه اعتراف به هر حال بچه موجود با مزه ایه شاید انگیزم اینه که ازیه همچین چیزی تو زندگیم محروم نمونم.