دیشب اخبار برای هزارمین بار تظاهرات اعتراض آمیز مردم امریکا و انکلیس رو در ارتباط با جنگ نشون می داد. که مثلا امثال من مخاطب بگیم وای وای وای آش چقدر شور شده که مردم خودشونم اعتراض می کنن. اینجور مواقع من همیشه برعکس هدف اینا کلی حسرت می خورم. فرض کنید من و بر و بچ سال 64-65 در اعتراض به ورود ایران به فاو(که بخشی از عراق بود) یه تطاهرات اعتراض آمیز برپا می کردیم. فکر می کنین چه عاقبتی در انتظارمون بود؟ فکر کنم خایه هامونم می کندن می دادن بخوریم. درست که فکر می کنم الانم که 20 سال گذشته بازم عاقبت مشابهی در برابر تظاهرات درانتظارمونه. حتی در مقابل یه تظاهرات ساده تر از دست تظاهرات کارگرای شرکت واحد برای کمی درآمد بیشتر. حالا مادر جنده ها انتظار دارین من یا دیدن این آزادی، از دست اونا شاکی بشم؟!!