صبح که داشتم از خونه بیرون می اومدم این شعر من درآوردی رو زمزمه کردم:
I leave my love at home
to deploy of the Rome
I hope to come back soon
to hug her in full moon
با این تفاوت ناچیزکه رم برای من معادل بیغوله ای است در کوهستانهای چهارمحال بختیاری!
پ ن: با لحن سرباز آس و پاس عازم جبهه بخونش
پ ن2: مسئولیتی نسبت به درست بودنش از دیدگاه ادبیات انگلیسی ندارم؛ به هر حال از یکی با توانایی متوسط در زمینه زبان انگلیسی تو یه صبح سرد زمستونی اون هم در حالی که فقط می خواد یه چیز خوشایند زمزمه کرده باشه تا یه روز سخت رو شادان شروع کنه، نباید انتظار زیادی داشته باشی...