نمی دونم چرا با اینکه از همه ترکیبات عزیز(عزیز، عزیزم، عزیز دلم و...) متنفرم(بیشتر از اینکه کسی اینارو بِم بگه تا خودم بگم)، از عجیج(با تلفظی متمایل به عژیژ) الالخصوص ترکیباتش(عجیجم، عجیج دلم و...) خوشم می آد. اونم در حالی که از همه تحبیب های دیگه مخصوصا اگه همراه با تغییر و لوس کردن لحن باشن(مثلا عَشملکم، عِشمکم و...) به شدت متنفرم...